Banja Vrdnik nalazi se na južnim padinama Fruške gore, koje se nastavljaju na sremsku ravnicu sve do obala Save. Banja se nalazi u izvanrednom prirodnom amfiteatru, okružena blagim potočnim dolinama, obraslim bujnom i raznolikom vegetacijom. Na Fruškoj gori nema prirodih jezera, međutim na samoj planini ima šest veštačkih i u podnožju još deset, a Fruška gora je poznata i po tome što je najveći rezervat lipovih šuma na čitavom području Evrope. U Vrdniku i bližoj okolini nalazi se vredna kulturno-istorijska baština, koja potiče još od bronzanog doba, preko rimskog perioda i srednjeg veka, pa sve do danas.
Od početka srednjeg veka u ove krajeve nadiru mnogi narodi ostavljajući za sobom tragove svojih civilizacija. Period koji počinje raspadom rimske a završava se raspadom turske imperije, u okolini Vrdnika ostavljao je i uništavao materijalne tragove prisustva Kelta, Avara, Huna, Slovena, nastanka hrišćanstva, podizanja bogomolja, ali i formiranja utvrđenja, gradova, velikih feudalnih dobara, vojne granice i boravka osvajača.
Iz ovog perioda do današnjih dana sačuvano je srazmerno najviše spomenika kako sakralne, tako i profane arhitekture.Od profanih – javnih objekata značajni su stambeni objekti u naseljima, odnosno čitave naseljske celine, kao što je Irig i dr, a od sakralnih objekata najznačajniji su manastiri sa svojim manastirskim crkvama i stambeno-proizvodnim kompleksima.
Podignuti su uglavnom u periodu do XVIII veka, tako da današnji kompleksi i crkve u njima imaju malo od prvobitne arhitekture, ali su prvobitne organizacije kompleksa znatno sačuvane. U široj okolini Vrdnika nalazi se 15 manastira, od 35 koliko ih je bilo nekada. Kao kulturne i istorijske vrednosti nalaze se pod zastitom UNESCO-a. Po istorijskim izvorima ovi manastiri su nastali u prvoj polovini šesnaestog veka, ali legende govore da su nastali u periodu između dvanaestog i petnaestog veka. Nastali u periodu velikih seoba, manastiri su postali centri koji su negovali kult poslednje srpske despotske porodice Brankovića, po uzoru na staru Nemanjićku dinastiju kao istorijski uzor.
„Beli majdan“ je veliki rudnički kop iz kog je sve do 1937. godine vađen kamen – kaolinski granit, koji je najčešće korišćen kao temelj
U Irigu je 14. Januara 1842. godine osnovana Prva srpska čitaonica. Osnivanje Čitaonice pozdravile su Serbske narodne novine
Nalazi se na Dumbovačkom potoku koji nastaje od više izvora koji izviru ispod Brankovca i Beočinskih livada.
